Ang pelikulang Ang Katiwala’ (The Caretaker) ni Aloy Adlawan ang isa sa mga pelikulang kalahok sa 8th Cinemalaya Film Festival na ginanap noong nakaraang buwan sa Cultural Center of the Philippines (CCP), Greenbelt at Trinoma. Hindi ako nakakuha ng Festival Pass ngayong taon, pero hindi ito naging hudyat para hindi ko mapanood ang ilan sa mga pelikulang kalahok.
Napanood ko ang pelikulang ‘Ang Katiwala’ sa Greenbelt 3, ala-una y medya ng hapon. Pagkatapos kong bumili ng inumin sa paborito kong milk tea store ay dumiretso ako sa sinehan. Akala ko nga huli na ako. Buti na lang opening credits pa lang ang pinapalabas noong ako’y pumasok at umupo sa inireserba kong espasyo.
An ordinary man haunted by an extraordinary legacy
Isang araw bago ako nanood ay may kontrobersya na lumabas tungkol sa reaksyon ni Bianca King sa rebyu ng isang film critic sa pelikula ng kanyang jowa. Teka, wala namang kinalaman yung isyu na yun sa aking desisyon na manood pero aaminin ko na isa akong tagahanga ni Dennis Trillo. Isa kasi siya sa kukurampot na leading men sa telebisyon na karapat-dapat na tawaging aktor. Pwede siyang maging mayaman, dukha, ama, anak, teenager, bading, superhero, loverboy, kabit, martyr, kagalang-galang o kahit ano pa man. Hindi siya yung puro pa-kyut lang, pero cute naman talaga siya.
Ang pelikulang ito ay mula sa panulat at direksyon ni Aloy Adlawan. Isa siya sa mga creative consultants ng Kapuso network na kayang gumawa ng pelikula sa mainstream at indie. Kung napanood niyo ang mga pelikulang Quija at The Road, siya ang sumulat nun. Bilib ako sa mga sinulat niyang indie films tulad ng Room Boy at Signos.
Ayon sa isang panayam, ang artikulo tungkol sa dating bahay ni Manuel Luis Quezon ang naging inspirasyon niya para sa kanyang bagong obra. Ito na rin ang magsisilbing ‘tribute’ niya sa tinaguriang ‘Ama ng Wikang Pambansa‘, na tila hindi na kilala ng makabagong henerasyon.
